Hukuk (Özet) : Hukuk, her şeyden önce bir düzen demektir. Ancak hukukun öngördüğü düzen, gerçekten gerçekleneşelendiren bir düzen değildir. Hukuk, topluluk içre insanların filvaki ne davrandıklarını değil, ne davranmaları gerektiğini gösterir. Hukuk, namına uyulmak ve uygulanmak bağırsakin vardır. Türe değeri dolayısıyla, insanlar arası ilişkileri bir düzene çekmek, sosyal hayatın gerçekleşmesini tedariklemek lüzum. İnsanlara, “Bana uy; Beni gerçekleştir” buyruğu ile seslenir. Hukuk düzeni, doğduğu andan itibaren kişinin kontrasına ikrar edilmesi ve uyulması gereken, pekâlâ namuslu kurallar olarak çıkar. İnsan, özgür bir varlıktır ve iradesini hukukun buyrukları doğrultusunda kullanabileceği kadar, onlara aykırı bir yönde de kullanabilir. Bu nedenle topluluk içre insanların reviş ve davranışlarının dostluk kurallarına uymaması, her vakit mümkündür. “İşte dostluk, beşer davranışlarını değerlendiren, çıkar çatışmalarına çözüm getiren kurallardan, normlardan meydana mevrut bir cümle, bir bütündür.” İnsan-beşer, beşer-natür ilişkilerinin insanlığın hissedar çıkarı ve huzuru bağırsakin evrensel ilkelerle güvence altına aldatmaınmasıdır. Hukuk, beşeriyet seviyesi bağırsakin göstergedir. Hukukun temeli, kaynağı üzerine birmebzul kuruntu ortaya atılmıştır. Bunlar kaynağı: tanrı, sınıf çıkarları, topluluk sözleşmesi, natür ve insanlar olarak tamlayan temalerdir. Hukuk Nedir Hukuk, toplumun umumi menfaatini veya fertlerin ve toplumun hissedar iyiliğini tedariklemek için konulan ve bütün gücüyle desteklenen kaide, gerçek ve kanunların hepsidür. Daha münteşir bir tanımıyla dostluk, adalete yönelmiş sosyal evetşfakat düzenidir. Hukuk Kelime Mealı Hukuk kelimesi Arapça “gerçek” kökünden gelir ve gerçek kelimesinin çoğcelil olarak bilinmektedir (galat-ı meşhur). Fellahçda “gerçek” kelimesinin çoğcelil “ilenme’kak”tır. Türk Tat alma organı Kurumu’na gereğince dostluk kelimesi, “Toplumu düzenleyen ve devletin yapmış oldurım zorlaü belirleyen yasaların hepsidür”. Bunun haricinde hukukun “haklar” anlamı da vardır. Mecazi anlamda ise, ahbaplık, dostluk anlamında da kullanılır. Yöntem Mealı Hukuk dönemden döneme değişmiş olduğu bağırsakin hala doyurucu bir tanım bünyelamamıştır. Kant “Hukukçular hala hukukun tanımını aramaktadırlar” der. Hasetmüzde en çok ikrar edilen tanımı ise: “Muayyen bir zamanda belirli bir toplumdaki ilişkileri düzenleyen ve uyulması ülke zoruna (müeyyide) destelanmış kurallar hepsidür.” Ilmî bir disiplin olarak dostluk, kendi içre baş olarak ikiye ayrılır. Genel olarak hukukun zevat arası ilişkileri husus saha kısmına Özel Hukuk, zevat ile ülke veya devleti oluşturan kurumlar arası ilişkileri düzenleyen kısmına ise Amme Hukuku adı verilir. Bu ayırım roma hukukundan kalma bir ayrımdır (ius privatum-ius publicum). Uygar Hukuk, Tecim Hukuku ve Devletler Özel Hukuku özel hukukun, buna bedel Anayasa Hukuku, Ceza Hukuku ve İdare Hukuku bütün hukukunun mebdelıca zir dallarıdır. Hukuk Kuralları ve Özellikleri Hukuku diğer toplumu düzenleyici kurallar olan örf ve adetler, gelenekler ve dinlerden ayıran özellik ülke tarafından güvenceye aldatmaınmış ve cebri yapmış oldurımlara sahip olmasıdır. Hukuk kuralları beşer davranışlarını düzenler ve bulunduğu toplumun kırat yargılarını taşır. Soyutluk ve genellik özelliği sebebiyle model nitelikteki kül durumlarda uygulanması katkısızlanır. Yapmış oldurım (Müeyyide) Hukuk sahaında yapmış oldurım bütün gücü ile uygulanır. Hukuka uymayı zorlama, uymayanları cezalandırma ve uyulmadığı durumlardaki zararları en aza indirmek bağırsakin kullanılır. Hukuk düzenini katkısızlamayı ve korumayı fakatçlayan yapmış oldurımlar gene dostluk düzeninin öngördüğü şekilde namına getirilir. Maddi ve tinsel yapmış oldurımlar olarak ikiye ayrılır. Maddi yapmış oldurımlar hukuka aykırı durumlarda uygulanırken tinsel yapmış oldurımlar bu durumları mâni olmak bağırsakin kullanılır. Ceza hukukunda ölüm, mahpus ve mangiz cezaları; temel hukukunda siyasetten men, kazanç mantinota; mevhibe hukukunda mevhibe ve kaçakçılık cezaları kadar daha bir dostluk dallarında daha bir yapmış oldurımlar vardır. Hukukun Dayanağı Hukukun dayanağı ile ait çeşitli dönemlerde kuramlar üretilmiştir. Bunları sıralamamız gerekirse; dimaği bir irade olarak gharabelik kuramlar, irade dışı olarak gharabelik kuramlar ve pozitivist kuramlar. Bu kuramların bazenlar felsefik değil ortaya konduğu devrin sorunlarını çözmek veya politik temaleri dostluk biliminde dile getirme ihtiyacından ortaya çıkmıştır. İdesi ve ideali doğruluk olan dostluk, umumi olarak şu şekilde tanımlanabilir: “Hukuk, adalete yönelmiş sosyal bir evetşfakat düzenidir.” Bu tanımdan, hukukun üç ayrı fonksiyonu namına getirdiğini görmekteyiz. Bu fonksiyonlar düzen, pratik yarar ve adalettir. Hukukun Toplumdaki Fonksiyonları 1. Düzen Fonksiyonu Hukukun bu fonksiyonu ile anlatılmak istenen, hukukun sosyal hayatı düzenleyip insanların pasış ve güvenlik içre bir arada evetşamalarını katkısızlamaktır. 2. Kılgı Yarar (Toplumsal İhtiyaçların Katlanması) Hukukun pratik amacını, sosyal gerçeklik belirler. Hukuk bu fonksiyonu ile topluluk içre canlı insanların, birbirleri ile inşa etmek zorunda oldukları ilişkilerini ve biyolojik, ruhsal bir varlık olarak insanoğlunun bünyesından kaynaklanan gereksinimlerinı kontralamaya çaldatmaışır. Hukuk bu fonksiyonu ile veladet, izdivaç, ölüm vb. önemli biyolojik olayları da çeşitli hükümlerle düzenler. Hiçbir dostluk düzeni hayatın baş gerçeklerini görmezden gelemez. Hukuk düzeni, insanoğlunun natürel bünyesına ve bundan müterakki mevrut gereksinimlerine yakışır edinmek zorundadır. Hukuk önemli ölçüde, iktisadi gerçeklere de kapalıdır; iktisadi yoksulluklara uymalı ve onları kontralamalıdır. 3. Türe Hukuk bu fonksiyonu ile belirli bir tertip altına aldığı içtimai ihtiyaçları, özü salt bir muadelet düşüncesi olan doğruluk ölçüsüne vurarak sağlıklı kimliğini kulaklıır. Hukukun idesi ve ideali adalettir. En gücük tanımıyla doğruluk, “bir muadelet düşüncesi”dir. “Türe, nesnel (objektif) ve öznel (sübjektif) edinmek üzere dü daha bir anlamda kullanılır. Türe esasen ahlâki bir kavramdır; Bu kapsamda, erdem, fazilet anlamında kişisel bir özelliği deyimler. Nüfus her vakit haklı olana yönelir, her insana kendine düşeni icra etmek yolunda daim ve değişmez bir çaba gösterir. İşte bu reviş ve çabayı gösteren doğruluk, özne (süje) ile ait oluşundan ötürü öznel (sübjektif) doğruluk olarak nitelenir. Bir erdem olan öznel adaletin haricinde ve ondan önce nesnel (objektif) bir doğruluk konseptı vardır. Nesnel doğruluk, kişinin bir özelliğini değil, kişilerin somut durumlarda gerçekleştireceği münasebet biçiminin bir özelliğini deyimler. İşte dostluk sahaında hukuki kırat olarak lakırtı konusu olan doğruluk de, bu nesnel anlamda adalettir. Çünkü dostluk, insanlar arası ilişkileri biçimlendiren, onlara görünür ve vergilanabilir bir düzen veren, bu amaca yönelen normlar hepsidür.” Toplum bağırsakindeki davranış ve ilişkilerin değerlendirilmelerini bağırsakermiş kurallar külü olarak dostluk, bu değerlendirmelerde doğruluk ölçüsünü kullandığı ve içmek durumunda bulunduğuna gereğince, adaletin böylelikle, hukukun da bir değerlendirilme ölçüsü olacağı doğaldır. Hukuk normlarında doğruluk acaba ne ölçüde yansıtılmıştır ? Mevcut dostluk ne denli adaletlidir ? İşte burada kanun üstü doğruluk konseptı ortaya çıkmaktadır. Bu, tüm dostluk sistemine ve sistemlerine egemen kâin, nesnel ve salt bir kırat niteliğindeki adalettir. Hukuk bir topluluk düzenini bağırsakerir. Hukukun varlık sebebi de adalettir; lüzum bulunan düzeni kavzamak, gerekse onu değiştirmeyi meşrulaştırmak bağırsakin her vakit adalete mebdevurulur. Nesnel ve kanun üstü doğruluk hukukta kontramıza kurulu dostluk düzenlerinin asli örneği, olması gereken dostluk anlamında dostluk idesi olarak çıkar. Bu niteliği ile doğruluk, bulunan dostluk düzenlerinin namına yakışır olup olmadığı açısından bir kırat ve kıymetlendirme ölçüsü olur. Tekrar bu özelliği ile doğruluk, aynı zamanda hukukun idealidir. Hukukun sahileştirmek amacını güttüğü şey adalettir. Birbirleri ile pozitif ve zararlı kontralıklı ilişkilerde kâin bu üç fonksiyon denge içre olduklarında, adil bir dostluk düzeninin gerçekleşmesi katkısızlanır. Düzgülü olarak tüm dostluk normları bu üç fonksiyonu da kapsar. Sonuç olarak dostluk, hem adaleti gerçekleştirecek, hem sosyal evetşfakat uyacak, hem de bu sosyal hayatın pasış içre sürebilmesi bağırsakin bir düzen görünümünü katkısızlamaya çaldatmaışacaktır.

https://www.arabacihukuk.com/